About

26.8.15

εριμένοντας στη καφετέρια ενός σταθμού τρένων, παλιός και τόσο γνώριμος. Η κοπέλα στο ταμείο εξυπηρετεί έναν κύριο με τα δυο αναποφάσιστα παιδιά του, όμως φαίνεται να μην έχει πολύ υπομονή. Έξω ξεκουράζονται δυο οδηγοί, πρέπει να είχε ένα πολύ κακό ματς χθες, ο γκριζομάλλης δείχνει απογοητευμένος. Ενώ ο συνάδελφος του θαυμάζει το κορίτσι με το σορτς απέναντι. Στην βιτρίνα της καφετέριας βρίσκεται ένα κορίτσι με κόκκινα μαλλιά, διαβάζει «Το Νορβηγικό δάσος» και πίνει καφέ. Που και που όμως, σηκώνει το κεφάλι και παρατηρεί τον κόσμο. Εκείνη είμαι εγώ. Τους παρατηρώ και τους «διαβάζω» τον καθένα τους σαν καινούργιο βιβλίο, ποιος όμως γνωρίζει τι λένε στ' αλήθεια; Εγώ σκαρφίζομαι μια ιστορία για τον καθένα! 


Νατάσσα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου